طب کار چیست؟
طب کار شاخه ای تخصصی از علم پزشکی است که به بررسی بیماری های ناشی و مرتبط با مشاغل گوناگون ازجهت تشخیص، درمان و پیشگیری از وقوع آنها می پردازد. همچنین مباحث مرتبط با ارتقای بهداشت محیط های شغلی و بررسی آمارهای بهداشتی سلامت شغلی از دیگر موضوعات مطرح دراین رشته است.
متخصصین طب کار
متخصص طب کار در ایران پس از اتمام دوره پزشکی عمومی بمدت ۳ سال در این رشته آموزشهای تخصصی بالینی وتئوریک را فراگرفته و پس ازدادن امتحان جامع (بورد تخصصی) دراین رشته فارغ التحصیل میگردد.
متخصص طب کاردرغالب یک تیم شامل پزشک عمومی دوره دیده طب کار، کارشناس بهداشت حرفه ای، کارشناس بهداشت محیط، کارشناس ایمنی، کارشناس پرستاری، ادیولوژیست (کارشناس شنوایی سنجی)، اپتومتریست (کارشناس بینایی سنجی) و کارشناس اپیدمیولوژی (همه گیرشناسی)، به فعالیت های مرتبط باسلامت شاغلین و محیط های شغلی میپردازد.
در ایران، متخصصین طب کار علاوه بر وزارت بهداشت و درمان آموزش پزشکی با وزارت کار و سازمان های بیمه گر همچون سازمان تامین اجتماعی و سازمان محیط زیست ارتباط داشته و زیر نظر این ارگانها به فعالیت میپردازند.
درسایر بخش های دولتی وخصوصی نیزتحت عنوان معاینات بدواستخدام ومعاینات ادواری ومعاینات بازگشت به کار پس ازحوادث و بیماری ها به فعالیت میپردازند.
هدف اصلی
هدف اصلی و رسالت طب کار و انجام معاینات شغلی از جمله معاینات بدو استخدام و معاینات ادواری حفظ و ارتقای سلامت شاغلین در ابعاد جسمی، روحی و روانی است. متخصصین و کارشناسانی که در این زمینه فعالیت دارند با شناخت کامل از محیط کار، عوامل زیان آور محیط کار، بیماری های شغلی یا بیماری های ناشی از کار و تاثیری که بر سلامت شاغلین می گذارند شاغلین را بررسی می نمایند.
بررسی محیط کار و غربالگری شاغلین از نظر بیماری ها که با معاینات ادواری صورت می گیرد باعث کنترل بیماری ها و آسیب های شغلی می شود. طب کار کلیه مشاغل از جمله اداری، صنعتی و پرسنل خدمات سلامت را تحت پوشش قرار می دهد.
هزینه معاینات طب کار
معمولا معاینات ادواری واحدهای شغلی براساس مواجهات شغلی و ریسک خطرات ناشی از انجام کار تعیین وهزینه انجام ان براساس ماده ۹۰قانون تامین اجتماعی بعهده کارفرما است. در عین حال کارفرما میتواند قبل از استخدام شاغلین از وضعیت سلامتی داوطلب استخدامی توسط مراکزطب کار یقین حاصل نموده که هزینه آن بعهده مستخدم است.
در واقع متخصص طب کار باید حافظ منافع کارگر و کارفرما بوده و اطلاعات صحیح در مورد و ضعیت سلامتی کارگر و محیط های کاری را با رعایت امانت و حفظ اسرار پزشکی بصورت محرمانه در اختیار کارفرما و مراجع دولتی ذیصلاح قرار دهد.
